Αμπιγιέρ

Ουφ, Πρόλαβα να το δω λίγο πριν τελειώσει! (σήμερα είναι η τελευταία παράσταση). 

Ό,τι και να πω για τον "Αμπιγιέρ" είναι λίγο. Απλή παράσταση που ξεχνάς δύσκολα. Σου θυμίζει ότι δε χρειάζονται εξωφρενικά σκηνικά ή εξωπραγματική σκηνοθεσία για να σου μείνει μια παράσταση αξέχαστη. Χρειάζονται απλώς (;) αληθινές και δουλεμένες ερμηνείες και απλή (;) και σωστή σκηνοθεσία.

Πρόκειται για μια παράσταση που στηρίζεται στις καλές εμηνείες και στην ιστορία που διαδραμματίζεται. Συγκεκριμένα στην πορεία προς το τέλος ενός ξεπεσμένου, εγωκεντρικού και κατά βάθος πολύ ανασφαλή ηθοποιού, στη σχέση του με τον παράξενο και αφοσιωμένο αμπιγιέρ του, στη σχέση του με τη σύντροφό του και τέλος στη σχέση του με τους άλλους ηθοποιούς του θιάσου. Βασικοί χαρακτήρες ο Σερ (ο ηθοποιός) και ο  Αμπιγιέρ του. Δε θα πρωτοτυπήσω και θα πω κι εγώ ότι ο Γ. Κωνσταντίνου με εντυπωσίασε, και ο Χ. Στέργιογλου επίσης.

Μου άρεσε ιδιαίτερα η σκηνογραφική λύση για για τη σκηνή μέσα στη σκηνή!

Μου άρεσαν επίσης οι σκηνοθετικές "πινελιές" του Ν. Μαστοράκη όπως η "εξαφάνιση" των προσώπων του έργου κάτω από το κεντρικό φως της "σκηνής εν σκηνή" (για να παραφράσω το "θέατρο εν θεάτρω") και η ανακοίνωση της καθυστέρησης της έναρξης της παράστασης του "Βασιλιά Ληρ" λόγω βομβαρδισμού, που με έκανε -με πολύ απλό τρόπο- να σκεφτώ "που είναι το καταφύγιο;".

Το πρόγραμμα: Απλό, με καλά κειμενάκια. Πολύ ενδιαφέροντα τα κείμενα για τη τεχνική του "θεάτρου εν θεάτρω" καθώς και για τα άλλα έργα που χρησιμοποιούν στο θέμα τους τους το ίδιο το θέατρο. Έχει και πολύ καλή τιμή: 6 ευρώ! Αφού τα εισιτήρια στο θέατρο είναι έτσι κι αλλιώς ακριβά, τουλάχιστον ας είναι οικονομικά τα προγράμματα! Ή ακόμα καλύτερα θα μπορούσαν να συμπεριλαμβάνονται στη τιμή του εισιτηρίου, όταν αυτό είναι ιδιαίτερα ακριβό (όταν π.χ. κοστίζει 27 ή ακόμα και 30 ευρώ!).